رابطه سبک های فرزندپروری با نشانه های درونی سازی شده در کودکان

با توجه به نقش رابطه کودک و والدين در رشد و تحول کودک، هدف اين پژوهش بررسی نشانگان دروني­سازي­شده (اضطراب- افسردگی، افسردگی- کناره­گيری و شکايات جسمانی) در کودکان در رابطه با سبک­های فرزندپروری (مقتدرانه، مستبدانه و سهل­گيرانه) و تعيين سهم هر يک در پيش­بينی مشکلات کودکان بود.

  روش: به اين منظور تعداد 271 نفر از مادران کودکان پسر 7 تا 9 سال مشغول به تحصيل در مدارس ابتدايی منطقه شش تهران به­روش نمونه­گيری خوشه­ای از بين کلاس­های مقاطع اول تا سوم از 4 مدرسه ابتدايی موجود در اين منطقه انتخاب شده و با پرسش­نامه سبک­های فرزندپروری بامريند و فهرست رفتاری کودک ارزيابی شدند. نتايج با استفاده از ضريب همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون تحليل شد .

  يافته­ها: سبک فرزندپروی مقتدرانه با تمام نشانه­های دروني­سازی رابطه منفی معني­دار و سبک فرزندپروری مستبدانه با تمام نشانه­ها رابطه مثبت معني­دار داشتند. بر طبق نتايج تحليل رگرسيون، سبک مقتدرانه پيش­بيني­کننده منفی معني­دار و سبک مستبدانه پيش­بيني­کننده مثبت معني­دار برای تمام نشانه­های دروني­سازي­شده است.

  نتيجه­گيری: يافته­های پژوهش همسو با بيشتر پژوهش­های قبلی در اين زمينه است. به­طور کلی، به­نظر مي­رسد که کنترل همراه با صميميت، مهم­ترين عامل در پيشگيری از نشانه­های دروني­سازي­شده باشد.