چکیده مقاله
اين پژوهش به بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای هيجانی- اجتماعی به معلمين زن و مرد در رشد مهارتهای هيجانی- اجتماعی آنان پرداخت.
روش: مطالعه از نوع طرحهای آزمايشی است که در آن 68 معلم پايههای چهارم و پنجم ابتدايی با حداقل 10 سال سابقه تدريس و مدرک ليسـانس بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل (18 زن و 16 مرد) و آزمايش (20 زن و 14 مرد) قرار گرفتند. ابزار سنجش مهارتهای هيجـانی- اجتمـاعی، پرسشنامه هوش هيجانی- اجتماعی بار- ان بود که دارای 90 گويه و 5 عامل درونفردی، بينفردی، سازگاری، مديريت استرس و خُلق عمومی است که توسط سموعی هنجاريابی شده است. مهارتهای هيجانی- اجتماعی در 10 جلسه 2ساعته در حوزه مهارتهای درونفردی و بينفردی آموزش داده شد.
يافتهها: عملکرد گروه آزمايش در مهارتهای هيجانی- اجتماعی کلی و خردهمولفههای آن نسبت به عملکرد گروه کنترل بيشتر و تفاوت بين دو گروه معنيدار است. اين نتايج پس از 4 ماه در مهارتهای هيجانی- اجتماعی کلی و خردهمولفههای آن، کاهش معنيداری نشان نداد.
نتيجهگيری: طراحی برنامههايی برای آموزش معلمان ميتواند کمک بالقوه سودمندی برای رسيدن به ابعاد گوناگون هوش هيجانی- اجتماعی نمايد. نخستين گام در اجرای برنامههای يادگيری هيجانی- اجتماعی، درگير نمودن معلمان با اين مهارتها و رشد توانمنديهای هيجانی- اجتماعی آنان است.