ویژگی های روان سنجی مقیاس "اقدام برای رشد شخصی" در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، بررسی پايايی (همسانی درونی)، روايی سازه، روايی همگرا و تفاوت‌های جنسيتی موجود در مقياس "اقدام برای رشد شخصی" در دانشجويان ايرانی بود.

  روش: 205 دانشجوی دانشگاه تهران (117 دختر و 88 پسر) وارد مطالعه شدند. از همه آزمودني­ها خواسته شد تا به مقياس 9‌ماده‌ای "اقدام برای رشد شخصی" به همراه مقياس‌های رضايت‌مندی از زندگی، عواطف منفی و مثبت، بهزيستی روان‌شناختی و اجتماعی پاسخ دهند. برای تحليل داده‌ها از تحليل عاملی اکتشافی و تاييدی، آزمون t برای گروه‌های مستقل و تحليل‌ همبستگی با اصلاح بونفرونی استفاده شد.

  يافته­ها: همسانی درونی اين مقياس معادل 87/0 به­دست آمد که نشان از اعتبار مطلوب اين مقياس در نمونه حاضر داشت. نتايج تحليل عاملی اکتشافی مبين آن بود که اين مقياس در نمونه پژوهش حاضر از ساختاری تک­‌عاملی برخوردار است. اين نتيجه توسط تحليل آماری تاييدی نيز تاييد شد. همبستگي­های بين اين مقياس و مقياس­های روايی همگرا معني­دار و در جهت مورد انتظار بود.

  نتيجه­گيری: مقياس PGI در دانشجويان ايرانی از ساختاری تک‌عاملی و اعتبار و روايی مطلوبی برخوردار است.