چکیده مقاله
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی رابطه بين افکار خودکشی و صفات شخصيتی در افراد معتاد وابسته به مواد افيونی انجام شد.
روش: 80 آزمودنی در اين پژوهش شرکت داشتند که بهصورت تصادفی خوشهای از بين معتادان خودمعرف مراجعهکننده به مراکز ترک اعتياد شيراز انتخاب شدند و به پرسشنامههای افکار خودکشی و شخصيتی نئو پاسخ دادند. دادههای پژوهش حاضر با استفاده از ضريب همبستگی پيرسون و رگرسيون خطی گامبهگام تجزيه و تحليل شدند.
يافتهها : در معتادان، ويژگيهای شخصيتی "رواننژندگرايی" و "باوجدان بودن" بهترتيب دارای رابطه مثبت و منفی با احساس گناه و خودتخريبی بودند. ويژگيهای شخصيتی "برونگرايی" و "باز بودن در برابر تجارب" در معتادان با نااميدی و احساس حقارت رابطه منفی داشتند. علاوه بر اين، ويژگيهای شخصيتی "برونگرايی" و "باوجدان بودن" نيز با نمره کل افکار خودکشيگرا رابطه منفی داشتند.
نتيجهگيری: با توجه به خطرآفرين بودن افکار خودکشی و بالا بودن ميزان اقدام به خودکشی در بين معتادان، بهخصوص بعد از عودهای مکرر، شناسايی عوامل خطرآفرين و پيشبايستهای شاخص شناسايی اين افکار، ميزان خطر را کاهش ميدهد.