رضایت مندی زناشویی و تفاوت های فردی: نقش عوامل شخصیتی

هدف از پي­ريزی اين پژوهش، بررسی مهم­ترين عوامل شخصيتی مؤثر در رضايت­مندی زناشويی زوجين بود.

  روش: 600 نفر (300 زوج) به­روش نمونه­گيری تصادفی (چندمرحله­ای) از ميان دانشجويان 3 دانشگاه به­عنوان گروه نمونه انتخاب شده و پرسش‌نامه‌های NEO-FFI و رضايت زناشويی ENRICH را تکميل کردند . داده­ها به کمک رگرسيون چندگانه، ضريب همبستگی پيرسون و آزمون T مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.

  يافته­ها : چهار عامل مسئوليت­پذيری، روان­آزرده­خويی و سازگاری مردان و مسئوليت­پذيری زنان، 2/29% واريانس رضايت­مندی زناشويی مردان را به­طور معني­داری تبيين کردند (03/0>p). همچنين، مسئوليت­پذيری و روان‌آزرده‌خويی زنان و روان­آزرده­خويی مردان، 27% از تغييرات رضايت­مندی زناشويی زنان را تبيين نمودند (002/0>p).

نتيجه­گيری: از ميان ويژگي­های شخصيتی، دو عامل مسئوليت­پذيری و روان­آزرده­خويی بيشترين نقش را در تبيين تغييرات رضايت­مندی زناشويی زوجين به خود اختصاص مي­دهند. .