چکیده مقاله
هدف اين تحقيق بررسی مقايسهای هويتيابی عقيدتی و بينفردی دانشجويان دختر در بافتار دانشگاه بود .
روش: دو گروه 96نفره از دانشجويان دختر ترم اول (18 و 19ساله) و آخر (23 و 24ساله) با استفاده از روش خوشهای تصادفی و دو گروه 60 و 51نفره از همتايان غيردانشگاهيشان با استفاده از روش نمونهگيری در دسترس، انتخاب شدند و پرسشنامههای هويتيابی آدامز (EOM-EIS2) را تکميل کردند. دادهها با استفاده از روش مجذور کای يکسويه و دوسويه تحليل شدند.
يافتهها : تفاوتهای معنيداری ميان هويتيابی بينفردی دانشجويان ترم آخر و همتايان غيردانشگاهيشان و نيز ميان هويتيابی عقيدتی و بينفردی دانشجويان ترم اول و آخر بهدست آمد. درحالکه اختلاف معنيداری بين گروه آزمون و کنترل سال آول مشاهده نشد. بررسيهای يکسويه نيز حاکی از تجمع افراد کل گروهها در منزلت بحرانزده بود.
نتيجهگيری: بافتار دانشگاه با روند هويتيابی عقيدتی و بينفردی دانشجويان تاثير رابطه مثبت دارد و اين تاثير در هويتيابی بينفردی بارزتر است. کليه جوانان دانشگاهی و غيردانشگاهی در دامنه سنی 18 تا 24 سال از نظر هويتيابی در منزلت بحرانزده هستند و روند هويتيابی طی اين سالها بسيار کند پيش ميرود.