کاربردپذیری نظریه خودمدیریتی روانی استرنبرگ در موقعیت های تحصیلی: سبک های تفکر و پنج رگه بزرگ شخصیتی

هدف اول اين مطالعه بررسی کاربردپذيری نظريه خودمديريتی روانی استرنبرگ در موقعيت‌‌های تحصيلی روی دانشجويان ايرانی و هدف دوم آن بررسی سودمندی اندازه­گيری سبک­های فکري­ (اصطلاحی کلی که دربردارنده مفاهيمی از قبيل سبک­های شناختی، يادگيری و تفکر است) علاوه بر اندازه­گيری مفهوم شخصيت بود.

  روش: پرسش­نامه سبک­های تفکر و پرسش­نامه پنج رگه شخصيت روی 419 دانشجو (214 پسر و 205 دختر) اجرا شد. به­منظور تحليل داده­ها به‌ترتيب از ضريب همبستگی گشتاوری پيرسون و تحليل رگرسيون سلسله مراتبی استفاده شد.

  يافته­ها : ديدگاه استرنبرگ درباره روايی نظريه خودمديريتی روانی در موقعيت­های تحصيلی در فرهنگ­های مختلف از جمله فرهنگ ايران قابل حمايت بود. علاوه بر اين، بررسی سبک­های تفکر علاوه بر بررسی مفهوم شخصيت در دو سطح مفهومی و تجربی قابل­دفاع و معني­دار بود.

نتيجه­گيری: با وجود همپوشی نظام­دار بين سبک­های فکری و شخصيت، مطالعه سبک­های فکری و شخصيت به­طور متمايز در موقعيت­های آموزشی ضروری به­نظر مي­رسد.