اثربخشی مداخله شناختی- رفتاری بر پاسخ های مقابله ای و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان

هدف اين پژوهش بررسی اثربخشی مداخله شناختی- رفتاری بر پاسخ­های مقابله­ای و راهبردهای تنظيم شناختی هيجانات در زنان بود.

  روش: اين پژوهش مطالعه­ای نيمه­تجربی به همراه پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيری است. از ميان کارمندان زن داوطلب دانشگاه الزهرا­^(س)، 58 نفر به‌طور تصادفی در دو گروه آزمايشی و ليست انتظار قرار گرفتند (29=n). دوازده جلسه سه­ساعته آموزش درمان شناختی- رفتاری به شيوه گروهی برای هر دو گروه در زمان­های متفاوت به اجرا درآمد. از پرسش­نام ه پاسخ­های مقابله­ای و پرسش­نامه راهبردهای تنظيم شناختی هيجانات برای جمع­آوری داده­ها استفاده شد. داده­ها با آزمون­های T مستقل، تحليل کوواريانس و اندازه­گيری مکرر تجزيه و تحليل شدند.

  يافته­ها: مداخله شناختی- رفتاری، تفاوت معني­داری در مقياس­های پاسخ مقابله­ای و راهبردهای تنظيم شناختی هيجانات بين دو گروه مورد مطالعه نشان داد. همچنين، تغييرات ايجادشده در پيگيری سه­ماهه نيز ماندگار بود.

نتيجه­گيری: اجرای مداخله شناختی- رفتاری موجب افزايش استفاده از پاسخ­های مقابله­ای مساله­مدار، راهبردهای شناختی متمرکز بر برنامه­ريزی، بازنگری و ارزيابی مجدد به­صورت مثبت در تنظيم هيجانات و نيز کاهش استفاده از پاسخ­های مقابله­ای هيجان­مدار و راهبردهای شناختی خودسرزنشگر، نشخوار ذهنی، فاجعه­آميزکردن در تنظيم شناختی هيجانات مي­شود.