شیوه‌های مقابله ای با اختلال تنیدگی پس‌آسیبی و نشانه‌های تنیدگی مزمن

اين مطالعه با هدف بررسی رابطه اختلال تنيدگی پس‌آسيبی و­ شيوه‌های مقابله‌ای با­ نشانه‌های جسمانی و روان­شناختی تنيدگی مزمن انجام شد.

  روش­: 452 جانباز با شدت آسيب 25 تا 70% (مطابق استاندارد سازمان بنياد شهيد و امور ايثارگران که در پرونده افراد ثبت شده بود) ­به­روش نمونه‌گيری تصادفی طبقه‌ای نظام‌دار (براساس شدت آسيب) از ميان جامعه جانبازان شهر قم انتخاب شدند. ابزار مطالعه پرسش­نامه شيوه‌های مقابله‌ای شيير و کارور (شکل کوتاه)، مقياس نشانه‌های پس‌آسيبی و چک­ليست نشانه‌های تنيدگی مزمن بودند.

  يافته­ها: اختلال تنيدگی پس‌آسيبی، شيوه‌های نارسا ­و ­هيجان‌مدار مقابله و سکونت در منطقه 1 شهر قم، با نشانه‌های تنيدگي­ مزمن رابطه داشتند و آن را پيش‌بينی کردند.

نتيجه­گيری: مقابله‌درمانگری و ­درمان دارويی همزمان می‌توانند ­به جانبازان برای دست‌يابی به سلامت روانی و جسمانی کمک کنند.