اثربخشی غنی سازی روابط بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زوجین

هدف اين پژوهش، تعيين تاثير غني­سازی روابط بر بهبود کيفيت روابط زناشويی زوجين بود.

  روش: اين پژوهش نيمه­تجربی از نوع پيش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل است. 36 زوج از مراجعان به مرکز جامع پزشکی و مشاوره اصفهان در سال 1387 در دو گروه آزمايش (20 زوج) و گواه (16 زوج) به­طور تصادفی قرار گرفتند. متغير مستقل غني­سازی روابط بود که در 8 جلسه روی گروه آزمايش انجام شد؛ در گروه گواه هيچ مداخله­ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسش­نامه سازگاری زناشويی (RDAS) بود. برای تحليل داده­ها از تحليل کوواريانس استفاده شد.

  يافته­ها: غني­سازی روابط بر بهبود نمره کل کيفيت زناشويی زوجين (05/0>p) و ابعاد آن شامل توافق زناشويی (01/0>p)، رضايت زناشويی (01/0>p) و انسجام زناشويی (01/0>p) موثر بود. طبق نتايج پيگيری پس از يک ماه، بين گروه آزمايش و گواه در ميزان کيفيت روابط زناشويی و ابعاد آن تفاوت معني­داری وجود داشت (001/0 p< ) و اثر غني­سازی بعد از يک ماه باقی مانده بود.

نتيجه­گيری: مهارت­های غني­سازی روابط، کيفيت روابط زناشويی را افزايش مي­دهد.