تاثیر آموزش بهداشت بلوغ از طریق منابع موثق بر رفتارهای بهداشتی دختران

هدف اصلی اين مطالعه، بررسی مقايسه­ای تاثير آموزش بهداشت بلوغ از طريق منابع موثق آموزش بلوغ بر رفتارهای بهداشتی دختران مقطع راهنمايی يکی از شهرک­های مسکونی منطقه يک شهر تهران بود.

  روش­­: اين پژوهش، مطالعه­ا‌ی نيمه­تجربی از نوع کارآزمايی ميدانی است. جامعه و نمونه مورد مطالعه کليه دانش­آموزان دختر مقطع دوم راهنمايی (132 نفر) مدارس دولتی يکی از شهرک­های مسکونی شهر تهران بودند. ابتدا دانش­آموزان پرسش­نامه محقق­ساخته را تکميل کردند. آنگاه با برنامه آموزشی يکسان، تمامی دانش­آموزان مورد آموزش قرار گرفتند. برنامه آموزشی با استفاده از روش­های آموزش چهره به چهره و بحث و گفت­وگو طی يک جلسه حدودا 5/2ساعته برای گروه­ها اجرا شد. بعد از گذشت 3 ماه از پايان برنامه آموزشی، مجدداً پرسش­نامه­ها توسط دانش­آموزان تکميل شد. برای تجزيه و تحليل داده­ها نيز از آزمون­های پارامتری و غيرپارامتری، T زوجی، مجذور کای و ANOVA استفاده شد.

  يافته­ها­: بين ميانگين نمره کل رفتارهای بهداشتي­، در مرحله قبل از مداخله، در سه گروه مورد تفاوتی وجود نداشت، ولی در مرحله بعد از آموزش، در سه گروه تفاوت معني‏دار بود (05/0>p). همچنين، در مقايسه ميانگين نمرات قبل و بعد در هر گروه، در هر سه گروه تفاوت معني‏دار بود (05/0>p گروه مادران، 001/0>p گروه معلمان، 001/0>p گروه پرستاران).

نتيجه­گيري­: آموزش از طريق پرستار بهداشت از آموزش از طريق مادران و معلمان موثر­تر است و منجر به بهبود و ارتقای رفتارهای بهداشتی دختران نوجوان مي­شود.