چکیده مقاله
اين مطالعه بهمنظور تعيين اثربخشی مصاحبه انگيزشی بر خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن در مردان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر مطالعهای تجربی با طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است که در زمانهای مختلف روی 40 نفر با مشکل اضافه وزن و چاقی (نمايه توده بدنی بيش از 25) در شرکت پليآکريل شهر اصفهان در سال 88-1387 اجرا شد. افراد از طريق نمونهگيری تصادفی انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمايش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. مداخله شامل پنج جلسه مصاحبه انگيزشی گروهی، بههمراه برنامه کنترل وزن به گروه آزمايش ارايه شد. دادههای بهدستآمده از طريق پرسشنامه کارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن، بااستفاده از آزمونهای آماری آناليزکوواريانس و T وابسته مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافتهها: نمره گروه دريافتکننده مصاحبه انگيزشی نسبت به گروه کنترل، در مقياس خودکارآمدی کلی سبک زندگی مربوط به وزن (0001/0=p) و همه خردهمقياسهای آن شامل دسترسی به مواد غذايی (0001/0=p)، فشارهای اجتماعی (0001/0=p)، ناراحتی جسمانی (006/0=p)، هيجانات منفی (002/0=p) و فعاليتهای مثبت و سرگرمکننده (0001/0=p) ، بهطور معنيداری بيشتر بود.
نتيجهگيری: افزودن مصاحبه انگيزشی به برنامههای کنترل وزن معمول ميتواند خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن را بهعنوان شاخص پيشبينيکننده کاهش وزن، افزايش دهد