چکیده مقاله
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقايسهای کيفيت زندگی، تنيدگی و سلامت روان در معتادان و غيرمعتادان مبتلا به HIV و افراد سالم بود.
روشها: 30 معتاد مبتلا به HIV و 30 غيرمعتاد مبتلا به HIV از مراکز مراقبت از بيماران HIV و 30 فرد سالم از پارکهای شهر تهران از طريق روش نمونهگيری در دسترس انتخاب شدند. نمونهها با پرسشنامه محققساخته، پرسشنامه کيفيت زندگی، پرسشنامه رويدادهای زندگی پيکل و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) ارزيابی شدند. نتايج با استفاده از تحليل واريانس تکمتغيری و آزمون تعقيبی توکی تحليل شد.
يافتهها: کيفيت زندگی و سلامت روان در معتادان مبتلا به HIV پايينتر از غيرمعتادان مبتلا به HIV و در غيرمعتادان مبتلا به HIV پايينتر از افراد سالم بود. همچنين، ميزان تنيدگی در معتادان مبتلا به HIV بالاتر از غيرمعتادان مبتلا به HIV و در غيرمعتادان مبتلا به HIV بالاتر از افراد سالم بود.
نتيجهگيری: تشخيص عفونت HIV در کنار اعتياد، به دلايل مختلفی همچون برچسبهای اجتماعی، نامعلوم بودن وضعيت بيماری و عدم درمان قطعی، ميتواند مشکلات جسمانی، روانی و اجتماعی شديدتری را به مشکلات و دردهای بيمار بيافزايد.