رابطه باورهای کمال گرایانه و رفتارهای خودناتوان ساز در دانشجویان

شناخت باورهای مثبت و منفی کمال­گرايی و رابطه­ آنها با مولفه­های روانی و شخصيتی اهميت زيادی دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه باورهای کمال­گرايانه و رفتارهای خودناتوان­ساز بود.

  روش: در اين پژوهش توصيفی از نوع همبستگی، 360 دانشجوی سال سوم کارشناسی دانشگاه­های تهران (170 پسر و 190 دختر) براساس نمونه­گيری خوشه­ای انتخاب و با تکميل مقياس کمال­گرايی فراست و مقياس خودناتوان­سازی در اين پژوهش شرکت کردند. داده­های پژوهش توسط روش­های آماری همبستگی و تحليل رگرسيون مورد بررسی قرار گرفت.

  يافته­ها: بين کمال­گرايی مثبت و منفی با خودناتوان­سازی به­ترتيب همبستگی منفی و مثبت معني­دار وجود داشت. همچنين، کمال­گرايی مثبت و منفی هر دو توانستند تغييرات مربوط به خودناتوان­سازی را به­صورت معني­دار پيش­بينی کنند (001/0>p).

نتيجه­گيری: در حضور متغير کمال­گرايی مثبت احتمال افزايش رفتارهای خودناتوان­ساز کمتر و در حضور متغير کمال­گرايی منفی احتمال وجود رفتارهای خود ناتوان­ساز بيشتر است.