آسیب‌پذیری فرهنگی، اجتماعی و تربیتی در نوجوانان و جوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ميزان آسيب­پذيری فرهنگی، اجتماعی و تربيتی و عوامل مرتبط با آن در بين نوجوانان و جوانان و فراهم کردن امکان تدوين تدابير پيشگيری انجام شد.

  روش : اين پژوهش توصيفی- تحليلی در سال 1388 روی فرزندان نوجوان و جوان کارکنان يکی از مراکز دولتی انجام شد جامعه هدف 1200 نفری به­روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای از استان‌های تهران، قم، اصفهان، همدان، مازندران، اردبيل، کرمانشاه، اهواز و خراسان رضوی انتخاب شدند و درنهايت تعداد 1030 نفر به مطالعه وارد شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش­نامه محقق­ساخته و شامل20 مقياس فرعی بود. برای تجزيه و تحليل داده­ها از شاخص‌های آماری همبستگی، آزمون T مستقل و تحليل واريانس به­کمک نرم­افزار 14 SPSS استفاده شد.

  يافته‌ها: از نظر آسيب­پذيری کلی 4/70% افراد مصون، 4/17% افراد عادی و 2/12% افراد دچار آسيب شناخته شدند. بيشترين آسيب­پذيری به­ترتيب در ابعاد نگرش زن سالاری و تساوي­نگری زن و مرد، ضعف در برنامه اوقات فراغت و اوقات فراغت آسيب‌زا، گرايش به لذت­‌طلبی و مادي­گرايی ديده شد.

  نتيجه­گيری: بسيج امکانات در جهت رسيدگی به آسيب‌های نوجوانان و جوانان، راه‌اندازی مراکز مشاوره برای خانواده‌ها و فرزندان، تلاش برای غنی‌سازی اوقات فراغت نوجوانان، ايجاد فرصت‌های اشتغال برای نوجوانان و جوانان، آموزش خانواده‌ها برای نظارت بيشتر و بهتر و کمک به بهبود روابط بين اعضای خانواده‌ها برای پيشگيری از افزايش آسيب ضروری به­نظر می‌رسد.