عوامل موثر بر رفتارهای مخاطره‌آمیز نوجوانان

رفتارهای مخاطره‌آميز را به­عنوان رفتار ­ هايی که با بعضی از نتايج نامطلوب همبسته هستند تعريف می‌کنند و نوجوانی دوره مهمی برای شروع رفتارهای مخاطره‌آميز است. نوجوانان به موقعيت­های مخاطره­ای تمايل دارند و در ايران آسيب ­ های اجتماعی عمده و درحال گسترشی وجود دارد. اين مطالعه با هدف بررسی تر ت يب اولويت عوامل موثر بر رفتارهای مخاطره ‌ آميز نوجوانان وکمک به دقت تصميم‌گيري­های مربوط به کاهش رفتارهای مخاطره‌آميز و همچن ی ن بررسی نقش جنس ی ت در تاث ی ر عوامل مذکور انجام شد.

  روش: اين مطالعه از نوع همبستگی با استفاده از روش­های نمونه­گيری خوشه­ای و هدفمند روی 316 دانش‌آموز شهر زاهدان در سال 84-1383 انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها پرسش­نامه­های پژوهشگرساخته رفتارهای مخاطره‌آميز، عملکرد خانواده، ساخت خانواده، خويشتن­داری و سبک دلبستگی بود. داده­ها پس از جمع­آوری با نرم­افزار SPSS 15.5 و با آزمون ­ های همبستگی و رگرسيون گام به گام تحليل شد.

  يافته­ها: ترتيب ورود متغيرها به الگوی پيش­بينی رفتارهای مخاطره‌آميز نوجوانان "کنترل در مقابل آزادی"، "خويشتن­داری"، "کنترل به شيوه متقاعدسازی" و "حل اختلاف اعضای خانواده به شيوه متقاعدسازی" بود. ترتيب ورود متغيرها به الگوی پيش­بينی رفتارهای مخاطره‌آميز در دختران و پسران متفاوت بود.

نتيجه­گيری: کنترل به­شيوه متقاعد­سازی توسط والدين و تقويت خويشتن­داری از مهم­ترين اقداماتی است که برای کاهش رفتارهای مخاطره‌آميز نوجوانان پيشنهاد مي­شود.