رابطه پردازش پس‌رویدادی و اجتناب‌شناختی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان

هدف اين تحقيق بررسی رابطه پردازش پس رويدادی و اجتناب شناختی با اضطراب اجتماعی در دانشجويان است. روش: جامعه آماری اين پژوهش شامل دانشجويانی می باشند که در نيمسال اول سال تحصيلی 88-87 مشغول به تحصيل بودند. با استفاده از روش نمونه گيری تصادفی خوشه ای مرحله ای 400 دانشجو (221 دختر و 179 پسر) انتخاب شدند و به پرسشنامه پردازش پس رويدادی، پرسشنامه اجتناب شناختی و مقياس انواع واکنش هراس پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحليل رگرسيون گام به گام و برنامه SPSS نسخه 16 تحليل شدند. يافته‌ها: بين پردازش پس رويدادی و اضطراب اجتماعی در کل دانشجويان همبستگی معنادار وجود دارد. هم چنين بين فرونشانی فکر، جانشينی فکر و تبديل تصورات به افکار و اضطراب اجتماعی در کل دانشجويان همبستگی بالايی وجود دارد اما بين حواس پرتی و اجتناب از محرک تهديدکننده و اضطراب اجتماعی همبستگی معنادار نبود. متغير های پردازش پس رويدادی و جانشينی فکر بهترين پيش بينی کننده های اضطراب اجتماعی محسوب می شوند به طوری که 19 درصد واريانس اضطراب اجتماعی توسط اين متغير ها قابل تبيين می باشند. نتيجه‌گيری: نتايج نشان می دهند که مبتلايان به اضطراب اجتماعی در قبال رويدادهای محيطی به پردازش شناختی می پردازند و اين پردازش پس رويدادی آن ها را به سوی اجتناب بيشتر از محيط اجتماعی سوق می دهدو تداوم اضطراب اجتماعی را پيش بينی می کند. افزايش آگاهی و استفاده از درمان های شناختی به در مان اضطراب اجتماعی و بهبود عملکرد اجتماعی آن‌ها کمک می کند.