کیفیت دوستی، تقابل دوستی و تاب‌آوری

تاب‌آوری توانايی انسان در مقابله با رويدادهای ناگوار و آسيب‌زاست. اما همه افراد به يکسان تاب‌آور نيستند و تاب‌آوری می‌تواند تحت تأثير عوامل مختلف کاهش و يا افزايش يابد. يکی از اين عوامل دوستی است. هدف از پژوهش حاضر، تعيين رابطه کيفيت دوستی، تقابل دوستی با تاب‌آوری است. روش‌: 250 نفر از دانش‌آموزان (120 پسر و 130 دختر) سال سوم دبيرستان به‌روش نمونه‌گيری خوشه‌ای تصادفی از نواحی چهارگانه شهر شيراز انتخاب شدند. برای بررسی متغير‌های پژوهش از سه پرسشنامه کيفيت دوستی، تقابل دوستی و تاب‌آوری استفاده شده‌است. يافته‌ها: نتايج نشان داد که بين کيفيت دوستی، تقابل دوستی و تاب‌آوری رابطه‌ای مثبت و معنادار وجود دارد. براساس نتايج تحليل رگرسيون گام‌به‌گام مؤلفه‌های صميميت و افشای خود، تقابل دوستی، وفاداری و اعتماد و مجاورت قادر به پيش‌بينی تغييرات تاب‌آوری هستند. در ارتباط با مؤلفه‌های کيفيت دوستی، دختران به‌صورت معناداری در صميمت و افشای خود و تقابل دوستی بر پسران برتری دارند. همچنين نتايج نشان داد که دختران در استفاده از تاب‌آوری بر پسران پيشی می‌گيرند. نتيجه‌گيری: کيفيت دوستی و تقابل دوستی توان پيش‌بينی تاب‌آوری را دارند. بنابراين تشويق نوجوانان به برقراری چنين دوستی‌هايی می‌تواند به ارتقا تاب‌آوری آنان ياری دهد. همچنين بايد توجه داشت که در مؤلفه‌های کيفيت دوستی، تقابل دوستی و تاب‌آوری ميان دو جنس تفاوت وجود دارد.