رابطه استعداد خستگی شغلی با عاطفه مربوط به شغل، نارسایی شناختی و قیود سازمانی

در اين پژوهش رابطه استعداد خستگی شغلی به عنوان متغير پيش بين با عاطفه مربوط به شغل، نارسايی شناختی و قيود سازمانی به عنوان متغيرهای ملاک مورد بررسی قرار گرفت. روش: آزمودنی های اين تحقيق 400 نفر از کارکنان يک سازمان صنعتی بود که با روش نمونه گيری تصادفی طبقه ای انتخاب گرديدند و سپس ابزارهای پژوهش (پرسشنامه استعداد خستگی شغلی، پرسشنامه نارسايی شناختی در محل کار، پرسشنامه قيود سازمانی و پرسشنامه سلامت عاطفی مربوط به شغل) را تکميل نموده اند. داده ها با روش ضريب همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد که روابط مثبت و معناداری بين استعداد خستگی شغلی و حيطه های آن با متغيرهای ملاک وجود دارد. بعلاوه ادراک زمان و بی قراری از ابعاد خستگی شغلی بيشترين نقش را در پيش بينی واريانس متغيرهای ملاک داشته اند. نتيجه گيری: استعداد خستگی شغلی می تواند ادراک کارکنان را از وجود قيود سازمانی و عاطفه منفی نسبت به شغل تحت تأثير قرار دهد. علاوه بر آن استعداد خستگی شغلی می تواند در افزايش نارسايی شناختی نقش مؤثری ايفا کند.