تاثیر سبک های هویتی بر افکار خودکشی دانشجویان

مطالعه حاضر به منظور بررسی ارتباط ميان سبک‌های هويتی‌ای که افراد در دوره نوجوانی و بلوغ شکل می‌دهند با افکار مربوط به خودکشی و گرايش به خود‌کشی انجام پذيرفت، علاوه بر اين سعی شده است نقش برخی ديگر از متغير های تاثيرگذار در افکار مربوط به خودکشی جوانان از جمله جنس و عوامل خانودگی نيز مورد بررسی قرار گيرد. روش: اين پژوهش از نوع مقطعی- توصيفی بود. شرکت‌کنندگان 330 نفر از دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتی بودند که به پرسشنامه‌ سلامت عمومی (GHQ-28) و پرسشنامه سبک‌های هويتی برزونسکی پاسخ دادند. داده ها با روش ضريب همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان می‌داد که ميان دختران و پسران در افکار مربوط به خود‌کشی تفاوت معناداری وجود دارد. بعلاوه زمانی‌که نقش جنس و سبک‏های هويتی همراه با تعهد وارد رگرسيون می‌شوند تنها تعهد پيش‌بينی کننده‌ منفی افکار مربوط به خودکشی است. همچنين نتايج نشان داد متارکه‌ والدين به صورت مثبت افکار مربوط به خودکشی را پيش‌بينی می‌کند. نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج به دست آمده، مشخص می‌شود که اين تعهد است که می‌تواند پيش‌بينی کننده‌ قدرتمندی برای افکار مربوط به خودکشی باشد به طوری که حتی اثر آن باعث از بين رفتن تاثير ساير سبک‌های هويتی می‌شود.