رابطه میان ارزش های فرهنگی و متغیرهای فردی با میزان استفاده از رایانه در دانشجویان

پژوهش حاضر، با استفاده از الگويابی معادلات ساختاری در پی وارسی رابطه ميان ارزش های فرهنگی (فردگرايی/ جمع گرايی، مردانگی/ زنانگی، ابهام گريزی، فاصله قدرت) و استفاده از رايانه با توجه به نقش واسطه ای تمايل به نوآوری، سودمندی و سهولت استفاده ادراک شده، است. روش‌: 381 دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه تهران به پرسشنامه ای متشکل از خرده مقياس های سودمندی و سهولت استفاده ادراک شده؛ گرايش به نوآوري؛ فردگرايی/ جمع گرايي؛ فاصله قدرت و ابهام گريزی و مردانگی/ زنانگی پاسخ دادند. برای تجزيه و تحليل داده ها از روش حداقل مجذورات جزئی(PLS) استفاده شد. يافته‌ها: يافته ها به طور کلی نشان دادند که تمايل به نوآوری، سودمندی و سهولت استفاده ادراک شده نقش واسطه ای را در رابطه ميان جمع گرايی/ فردگرايی، ابهام گريزی، فاصله قدرت و استفاده از رايانه دارند: جمع گرايی/ فردگرايی از طريق تمايل به نوآوی، سودمندی و سهولت استفاده ادراک شده اثر غير مستقيم و مثبت بر استفاده از رايانه دارد. ابهام گريزی و فاصله قدرت نيز از طريق تمايل به نوآوری، سودمندی و سهولت استفاده ادراک شده اثر غير مستقيم و منفی بر استفاده از رايانه دارد. سهولت استفاده ادراک شده نيز از طريق سودمندی ادراک شده به صورت غير مستقيم و مثبت بر استفاده از رايانه اثر دارد. نتيجه‌گيری: متغيرهای فردی و ارزش های فرهنگی قادر به پيش بينی ميزان استفاده از رايانه در دانشجويان هستند.