چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه سبکهای دلبستگی و سلامت روانی با سازگاری زناشويی در زوجين انجام شده است. روش: در يک مطالعه از نوع همبستگی، 700 زوج (350 مرد، 350 زن)، از بين زوجين 20 تا 40 ساله شهرستان اردبيل، بهروش نمونهگيری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامههای SCL-90-R و سازگاری زناشويی اسپانير (DAS) و سبکهای دلبستگی بارتلوميو و هورويتز را تکميل کردند. دادههای بدست آمده با استفاده از ضريب همبستگی پيرسون و رگرسيون گام به گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافتهها: نتايج نشان داد که در افراد دارای سبکهای دلبستگی ايمن، نگران و انکارکننده بين سلامت روانی و سازگاری زناشويی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد درحالی که در افراد دارای سبک دلبستگی ترسو بين سلامت روانی و سازگاری زناشويی ارتباط منفی معناداری وجود دارد. به علاوه اين پژوهش نشان داد سلامت روانی و سبک دلبستگی به ميزان 13درصد، واريانس سازگاری زناشويی را پيشبينی ميکند. نتيجهگيری: براساس نتايج اين پژوهش ميتوان در مشاورههای قبل از ازدواج با تعيين سبک دلبستگی و سلامت روانی افراد، ميزان سازگاری زناشويی آنها را پيشبينی کرد و در صورت نياز آموزشهای لازم را ارايه نمود تا در زندگی رضايت و سازگاری بيشتری حاصل گردد.