ثأثیر سبک والدینی و روان‌بنه‌های ناسازگار اولیه مادران بر حرمت‏خود کودکان

پژوهش حاضر با هدف تعيين پيش‌بينی‌کننده‌های حرمت‌خود کودک بر‌اساس سبک‌های والدينی و روان‌بنه‌های منفی مادر در کودکان شهر تهران انجام شده است. روش: برای اين منظور تعداد 1260 نفر (630 کودک و630 مادر) انتخاب شدند. اين کودکان از بين دانش‏آموزان پايه چهارم و پنجم ابتدايی به‏روش تصادفی خوشه‌ای در سطح شهر تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه حرمت‌خود کوپر‌اسميت پاسخ دادند. مادران آنها نيز توسط پرسشنامه‏های سبک‌‌‌والدينی و روان‌بنه يانگ مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از روش‌های همبستگی پيرسون و رگرسيون چندمتغيره تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج همبستگی حاکی از ارتباط معنادار سبک‌های والدينی و روان‌بنه‌های ناسازگار اوليه مادران با حرمت‌خود کودکان بود. نتايج رگرسيون نيز حاکی از نقش قوی سبک‌والدينی سخت‌گيرانه از ميان ديگر سبک‌های والدينی مادر و نقش حوزه‌ انفصال و طردشدگی روان‌بنه‌ها، روان‌بنه‌های محروميت عاطفی و بازداری هيجانی از ميان ديگر حوزه‌ها و ابعاد روان‌بنه‌های مادر در پيش‌بينی حرمت‌خود کودک بود. نتيجه‌گيری: حرمت‌خود کودکان تا حد زيادی می‌تواند تحت‌تأثير سبک‌های ‌والدينی و روان‌بنه‌های مادران آنها باشد و برای بهينه‏بودن سطح حرمت‌خود کودکان، فرهنگ‌سازی سبک‌والدينی مقتدرانه و آموزش باورهای منطقی از اهميت برجسته‌ای برخوردار است.