الگوهای ارتباطی خانواده با منبع ‏کنترل و عزت ‏نفس نوجوانان

اين مطالعه با هدف بررسی رابطه بين الگوهای ارتباطی خانواده (جهت‏گيری گفت‏و‏شنود و جهت‏گيری همنوايی) با منبع‏کنترل و عزت‏نفس نوجوانان دختر و پسر انجام شد. روش: در اين مطالعه که از نوع همبستگی بود، 367 دانش‏آموز (232 دختر، 135 پسر) مقطع متوسطه شهر تهران به‏روش نمونه‏گيری خوشه‎ای چند مرحله‏ای انتخاب شدند و پرسشنامه تجديدنظرشده الگوهای ارتباطی خانواده (RFCP)، مقياس عزت‏نفس روزنبرگ و منبع‏کنترل لونسون (IPC) را تکميل کردند. به‏منظور تجزيه و تحليل داده‏ها از آزمون همبستگی پيرسون و تحليل رگرسون استفاده شد. يافته‏ها: جهت‏گيری گفت‏و‏شنود خانواده رابطه مثبت و معناداری با منبع‏کنترل درونی و عزت‏نفس دارد و آنها را به‏طور مثبت پيش‏بينی مي‏کند. همچنين جهت‏گيری همنوايی خانواده رابطه مثبت و معناداری با منبع‏کنترل بيرونی داشته و آن را به‏طور مثبت پيش‏بينی مي‏کند و رابطه منفی و معناداری با عزت‏نفس دارد و پيش‏بيني‏کننده منفی آن مي‏باشد. نتيجه‏گيری: الگوهای ارتباطی خانواده تأثير مهمی بر ويژگي‏های شخصيتی نوجوانان دارد. خانواده‏هايی با جهت‏گيری گفت‏و‏شنود که بر ارتباطات آزاد و راحت در زندگی خانوادگی تأکيد دارند، در مقايسه با خانواده‏هايی با جهت‏گيری همنوايی، منجر به شکل‏گيری منبع‏کنترل درونی و عزت‏نفس بالا در فرزندان مي‏شوند.