رابطه نگرانی و نقص در تعدیل هیجانی با سلامت‎روانی و کیفیّت‏ زندگی دانشجویان

در دهه‏های اخير، تعديل هيجانی و تاثير آن بر رويارويی با مشکلات زندگی مورد توجّه پژوهشگران و دانشمندان قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تعديل هيجانی و نگرانی، با سلامت‎روانی و کيفيت‏زندگی بود. روش: نمونه مورد نظر شامل 193 نفر از دانشجويان دانشگاه امام خمينی قزوين بود که به‏صورت نمونه‏گيری تصادفی طبقه‎ای انتخاب شدند. برای جمع‎آوری داده‏ها از پرسشنامه سلامت‏عمومی، مقياس نقص در تعديل هيجانی، پرسشنامه کيفيت‏زندگی و پرسشنامه نگرانی استفاده شد. داده‏های بدست آمده با روش‏های آماری ضريب همبستگی و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‏ها: بررسی نتايج بدست آمده بيانگر رابطه معنادار ميان نقص در تعديل هيجانی و نگرانی با کيفيت‏زندگی و سلامت‎روانی بود. در ميان مؤلّفه‏های تعديل هيجانی، مولفه پذيرش با سلامت‎روانی و کيفيت‏زندگی همبستگی مثبت و با مولفه وضوح، همبستگی منفی داشت. همچنين ميان ميزان نگرانی، با تمام مؤلّفه‏های کيفيت‏زندگی و سلامت‎روانی (به‏جز مؤلّفه‎های مربوط به‎عملکرد جسمانی) رابطه معنادار مشاهده شد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد که متغيرهای نگرانی، پذيرش و وضوح قادر به پيش‎بينی واريانس کيفيت‏زندگی و سلامت‎روانی بودند. نتيجه‏گيری: توانايی تعديل هيجان‏ها به‏ويژه در بعد پذيرش و وضوح مي‏تواند سلامت‎روانی و کيفيت‏زندگی را تحت تأثير قرار دهد. همچنين نگرانی تأثير منفی بر سلامت‎روانی و کيفيت‏زندگی دارد.