مقایسه سرسختی بین زوج‏های متقاضی و غیرمتقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف مقايسه سرسختی بين زوج‏های متقاضی طلاق و زوج‏های غيرمتقاضی طلاق انجام شده است. روش: نمونه تحقيق شامل 90 زوج (30 زوج از هر گروه) است که به‏روش دردسترس از نوع جور‏کردنی انتخاب شدند. تمامی زوج‏ها به دو پرسشنامه مقياس زمينه‏يابی ديدگاه‏های شخصی کوباسا و آزمون سازگاری زناشويی لاک-والاس پاسخ دادند. شاخص‏های بدست آمده از پرسشنامه‏ها با روش تحليل واريانس دو راهه و اندازگيري‏های مکرر مورد تحليل قرار گرفت. يافته‏ها: نتايج نشان داد که در زير مقياس‏های تعهد و کنترل مولفه سرسختی، ميانگين نمرات گروه متقاضی طلاق از گروه متقاضی مشاوره بالاتر است. در مقياس سرسختی کل نيز نمره گروه متقاضی طلاق از گروه متقاضی مشاوره به گونه معنادار بالاتر بود. نتيجه‏گيری: درگيری ميان اعضای خانواده از عمده‏ترين عوامل ايجاد استرس برای اعضای خانواده به‏حساب مي‎آيد و سرسختی يکی از مولفه‏های مهم و راهبردی کنارآمدن با استرس است. گروه زوج‏های متقاضی طلاق چون در پی فشار ناشی از تحمل تنش اغلب طولانی مدت تصميم قاطع به جدايی گرفته‏اند، از تنش‏ها و استرس ناشی از تفکر در مورد تصميم‏گيری رها شده‏اند، در حالي‏که گروه زوج‏های مراجعه‏کننده به مراکز مشاوره به‏دنبال راهی برای رهايی از شرايط نامطلوب خويش هستند و شايد بتوان گفت همين نامشخص بودن نتيجه اين تلاش و تحمل سطح بالای استرس، باعث شده تا سرسختی در اين افراد کمتر از گروه متقاضی طلاق باشد.