مقایسه بخشش در افراد افسرده غیربالینی، افسرده بالینی و افراد بهنجار

توانايی بخشودن از جمله متغيرهای مهم و اثرگذار بر سلامت روانی افراد است که در اديان بزرگ سفارش فراوانی به آن شده است. اين تاکيد سبب شده است که بخشش در افراد مذهبی بيشتر از افراد غيرمذهبی باشد. هدف پژوهش حاضر، مقايسه بخشش در سه گروه افسرده غيربالينی، افسرده بالينی و بهنجار بود. روش: 151 نفر شامل 60 نفر افسرده غيربالينی، 31 نفر افسرده بالينی و 60 نفر بهنجار که به‏صورت در دسترس از کلينيک‏های روانشناسی و مشاوره شهر تهران انتخاب شده بودند، پرسشنامه‏های بخشش و افسردگی بک را تکميل نمودند. يافته‏ها: نتايج حاصل از آزمون تحليل واريانس يک‏راهه نشان داد گروه بهنجار بخشنده‏تر از افراد افسرده غيربالينی و افسرده بالينی بودند اما برخلاف انتظار، بين گروه افسرده غيربالينی و افسرده بالينی تفاوت معناداری از نظر توانايی بخشودن وجود نداشت. نتيجه‏گيری: ويژگي‏های روانشناختی افراد افسرده به‏خوبی ناتوانی آنها را در بخشش نشان مي‏دهد. شناخت تفاوت بين دو گروه افسرده بالينی و افسرده غيربالينی در توانايی بخشودن با توجه به‏تازگی حوزه مورد مطالعه نيازمند پژوهش‏های دقيق آتی است.