تأثیر آموزش آگاهی واج‌شناسی بر کاهش خطاهای املایی دانش‌آموزان دارای اختلال نوشتن

پژوهش حاضر با هدف تأثير بسته آموزشی آگاهی واجشناسی بر کاهش خطاهای املای دانشآموزان دارای اختلال نوشتن در پايه سوم ابتدايی شهر تهران صورت گرفت. روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمايشی بود. ابتدا 20 دانشآموز پايه سوم ابتدايی شهر تهران که دارای مشکلات املا بودند پس از اجرای آزمونهای تشخيصی (آزمون هوش وکسلر کودکان و آزمون اختلال نوشتن) به شيوه نمونه‏گيری در دسترس انتخاب شدند. سپس به‏صورت تصادفی در دو گروه آزمايش و کنترل جايگزين شدند. آزمودني‏های گروه آزمايش به مدت 13 جلسه، تحت آموزش بسته آموزشی آگاهی واج-شناسی قرار گرفتند، اما گروه کنترل هيچ مداخلهای دريافت نکردند. پس از آن، در هر دو گروه آزمايشی و گواه، پسآزمون و آزمون پيگيری (پس از گذشت 3 ماه) به اجرا درآمد. دادههای بهدست آمده با استفاده از روش آماری کوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‏ها: نتايج به‏دست آمده نشان داد که ميزان خطاهای املای آزمودنيهای گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل به‏طور معناداری بهبود يافته است. نتيجه‏گيری: برمبنای نتيجه به‏دست آمده مي‏توان گفت کاربرد اين بسته آموزشی موجب پايداری آموختهها (پس از گذشت 3 ماه) در اين گروه از کودکان می گردد. بعلاوه ميتوان به مربيان اختلالهای يادگيری، مشاوران و روانشناسان پيشنهاد نمود که با استفاده از اين بسته آموزشی در جهت کاهش خطاهای املای دانشآموزان دارای اختلال نوشتن بکوشند.