اثربخشی آموزش گروهی برنامه افزایش مهارت‌های مقابله زوج‌ها بر کیفیت ارتباط زوج‌های ناسازگار

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشی آموزش گروهی برنامه افزايش مهارت‎های مقابله‏ای زوج‎ها بر کيفيت ارتباط زوج‏های ناسازگار انجام گرفت. روش: روش پژوهش نيمه تجربی با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کليه زوج‏های مراجعه‏کننده به خانه‏های سلامت منطقه دو تهران بودند که از اين افراد 24 زن و شوهر به صورت دردسترس به‏عنوان نمونه انتخاب شدند و 12 زن و شوهر به تصادف در گروه آزمايش و 12 زن و شوهر به گروه کنترل اختصاص داده شدند. گروه آزمايش 8 جلسه آموزش دريافت کردند در حالی که گروه کنترل هيچ مداخله‏ای را دريافت نکردند. مقياس سازگاری زناشويی در قبل و بعد از مداخله در گروه آزمايش و کنترل اجرا گرديد. داده‏های بدست آمده با استفاده از روش آزمون خی دو و تحليل کوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‏ها: نتايج به‏دست آمده از تحليل کوواريانس نشان داد که سازگاری زناشويی گروه آزمايش به‏طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزايش يافته است. نتيجه‏گيری: به نظر مي‏رسد آموزش برنامه مهارت‏های مقابله زوج‏ها مي‏تواند بر کاهش ناسازگاری و افزايش کيفيت ارتباط زناشويی موثر باشد.