رابطه معنویت سازمانی با توانمندسازی روانشناختی، خلاقیت، هوش معنوی، استرس شغلی و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه

هدف از پژوهش حاضر، تعيين رابطه بين معنويت سازمانی با توانمندسازی روانشناختی، خلاقيت، هوش معنوی، استرس شغلی و رضايت شغلی کارکنان دانشگاه است. روش: جامعه پژوهش تمامی کارکنان يکی از دانشگاهها بودند که از بين آنها 308 نفر به شيوه نمونه‏گيری دردسترس انتخاب گرديد و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه معنويت سازمانی ميليمن، پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپريتزر، پرسشنامه خلاقيت جعفری، پرسشنامه هوش معنوی کينگ، پرسشنامه توصيف شغلی و پرسشنامه استرس شغلی HSE را تکميل کردند. داده‏های به‏دست آمده با استفاده از روش‏های همبستگی پيرسون، آزمون t مستقل، تحليل واريانس يکراهه و آزمون تعقيبی شفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‏ها: نتايج نشان داد که بين معنويت سازمانی با توانمندسازی روان شناختی, خلاقيت و استرس شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين بر اساس نتايج بين سابقه شغلی کارکنان با معنويت سازمانی ارتباط معنادار وجود داشت. نتيجه‏گيری: معنويت از مهمترين متغيرهای مؤثر بر توانمندسازی و خلاقيت کارکنان است که سياست‏گذاران سازمان‏ها بايد با بهره‏گيری از آن، حداکثر توان کارکنان را در جهت تحقق اهداف سازمانی بسيج کنند.