اثر تعامل جنسیت و بازداری از تحریک‏پذیری و نوع فیلم‏های تلویزیونی در پرخاشگری ادراک شده دانشجویان

فيلم‏هايی که در تلويزيون به نمايش گذاشته می‌شوند بايد از نظر محتوای پرخاشگرانه درجه‏بندی شده و فيلم‏هايی با رتبه بالای درجه‏بندی خشونت از نمايش در تلويزيون منع شوند روش: اين پژوهش مطالعه‌ای تجربی از نوع آزمايشگاهی کوتاه مدت است. در اين پژوهش 100 دانشجوی دانشگاه اصفهان که به صورت داوطلبانه برای تماشای فيلم شرکت کرده و 7 فيلم که همگی از تلويزيون ايران پخش‏شده بود به نمايش گذاشته شد. آنها ضمن درجه‏بندی خشونت فيلم‏ها به مقياس تحريک‏پذيری کاپرا ، مقياس بازداری محرک مهرابيان و همچنين مقياس پرخاشگرانه کلامی باس و دورکی پاسخ دادند. يافته‌ها: فيلم‏ها با درجه‏بندی خشونت بالاتر، پرخاشگری بيشتری ايجاد می‌کنند. از طرفی بازداری محرک در فيلم‏هايی با پرخاشگری کمتر، بيشتر است. همچنين بازداری محرک سبب کاهش پرخاشگری است و اين امر در زنان بيش از مردان ديده شد. نتايج تحليل چند متغيره برای درجه‏بندی خشونت و افکار پرخاشگرانه نشان داده شد که هم نوع فيلم و هم تحريک‏پذيری معنادار بوده است. اثرهای تعاملی نوع فيلم و بازداری محرک و نيز اثر تعامل چندگانه نوع فيلم، جنس و بازداری محرک معنادار بوده است. نتيجه‌گيری: بازداری محرک يک مداخله مؤثر برای کاهش خشونت است که از طريق آموزش امکان پذيراست هر چند در مورد تحريک‏پذيری با توجه به ويژگی شخصيتی و سرشتی آن، کمتر می‌توان انتظار تأثير مداخله مؤثر را داشت.