مقایسه ابعاد خودشیفتگی در دختران نوجوان پرخاشگر و غیرپرخاشگر

پژوهش‏های محققان درباره پرخاشگری نوجوانان در دهه‏های اخير نشان داده است، که يک عامل به تنهائی تعيين‏کننده رفتار پرخاشگری در افراد نمي‏باشد. يکی از عواملی که با پرخاشگری رابطه تنگاتنگ دارد، ويژگی شخصيتی خودشيفتگی است. ويژگی شخصيتی خودشيفتگی با اشکال مختلف پرخاشگری رابطه دارد. هدف اصلی اين پژوهش مقايسه خودشيفتگی و ابعاد آن (سازگارانه و ناسازگارانه) در دو گروه دختران نوجوان پرخاشگر و غيرپرخاشگر بود. روش: نمونه اين پژوهش شامل 531 دانش‏آموز دختر (257 دانش‏آموز پرخاشگر و 274 دانش‏آموز غيرپرخاشگر) بود که به روش نمونه‏گيری تصادفی خوشه‎ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقياس پرخاشگری اهواز و برسشنامه شخصيت خودشيفته بود. ميانگين‏های دو گروه، با استفاده از آزمون t برای مقايسه دو گروه مستقل، مورد بررسی قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج آزمون t برای مقايسه بين ميانگين‌های دو گروه نشان داد، نمرات خودشيفتگی کل و خودشيفتگی ناسازگارانه دختران پرخاشگر به‏صورت معناداری بيشتر از گروه دختران غيرپرخاشگر است.اما بين دو گروه از نظر خودشيفتگی سازگارانه تفاوت معناداری ديده نشد. نتيجه‏گيری: از خودشيفتگی و به ويژه خودشيفتگی ناسازگارانه مي‏توان برای پيش‏بينی پرخاشگری دختران دانش‏آموز استفاده کرد.