چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف بهبود کيفيت آموزشی از راه شناساندن راهی برای تغيير اسنادها و بهبود انگيزه آموختن دانش‌آموزان اجرا شد. روش: برنامه آموزشی همراه با پس‌خورانددهی در چهارچوب نيمه‌آزمايشی متشکل از دو گروه (29 نفر گروه آزمايشی و 28 نفر گروه گواه) دانش‌آموزان دبيرستان بررسی شد. گروه آزمايش پس‌خورانددهی را دريافت نمود. سپس دو گروه‌ها مورد ارزيابی به روش پيش‌آزمون و پس‌آزمون و پيگيری قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه سبک اسناد (ASQ) پترسون برای سنجش وقايع خوشايند و ناخوشايند بود. داده‌های بدست آمده با استفاده از روش آماری کوواريانس (ANCOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: انگيزه آموختن دانش‌آموزان در گروه آزمايشی با برنامه آموزشی همراه با پس‌خورانددهی بهبود يافت و اسنادهای کاهنده آنان تغيير يافت. بهعلاوه، پايداری بهبود انگيزه آموختن دانش‌آموزان 2 ماه پس از برنامه آموزشی همراه با پس‌خورانددهی همچنان پايدار باقی ماند. نتيجه‌گيری: نتايج پژوهش نشان داد که انگيزه آموختن دانش‌آموزان در دوره‌ای که در آن پس‌خورانددهی می‌شد، بهبود چشمگير و پايداری يافته‌اند و اسنادهای آنان نيز تغيير مثبتی يافته‌اند.