ارتباط شباهت و تضاد در ویژگی‏های شخصیتی با سازگاری زناشویی

پژوهش حاضر به منظور بررسی شباهت و تضاد خصوصيات شخصيتی زوج‌های دانشجو و ارتباط آن با سازگاری زناشويی انجام شد. روش: در اين پژوهش مقايسه‌ای که در سال 1389 انجام گرفت گروه نمونه شامل 200 زوج دانشجو در مقاطع تحصيلی کاردانی تا دکتری حرفه‌ای با روش نمونه‏گيری خوشه‌ای دو مرحله‌ای انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های نئو فرم کوتاه و سازگاری زناشويی لاک-‌والاس بودند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس تحليل شد. يافته‌ها: نتايج به دست آمده در گروه زنان و مردان دارای ابعاد شخصيتی روان‌آزرده‌خو نشان داد زمانی که هر دو زوج با ثبات باشند سازگاری زناشويی به‏طور معناداری بيشتر از زمانی است که هر دو زوج روان آزرده‎خو باشند. يافته‌های ديگر پژوهش در بررسی تفاوت سازگاری زناشويی در بعد شخصيتی همسازی در گروه‌های زنان و مردان نشان داد زمانی که مرد همساز و زن ناهمساز باشد سازگاری زناشويی به‌طور معناداری بيش از زمانی است که هر دو زوج ناهمساز باشند. نتيجه‌گيری: نتايج اين پژوهش اهميت عوامل و صفات شخصيتی در سازگاری زناشويی را نشان می‌دهد و بيانگر آن است که خصوصيات شخصيتی می‌توانند پيش‌بينی‌کننده‌های معناداری از سازگاری زناشويی باشند.