رابطه دوره روان‌گسستگی درمان نشده و درماندگی خانواده در خانواده‌های دارای عضو مبتلا به روان‌گسستگی مرحله اول

مرور پيشينه پژوهشی نشان می‌دهد مطالعات اندکی به تأثير دوره روان‌گسستگی درمان نشده (DUP) بر خانواده، به‎ويژه بر نظام خانواده، پرداخته‌اند. بر اين اساس، هدف از اين پژوهش بررسی رابطه DUP و درماندگی خانواده در خانواده‎های دارای عضو مبتلا به روان‌گسستگی مرحله اول (FEP) است. روش: پژوهش حاضر جزء مطالعات غيرآزمايشی از نوع همبستگی است. نمونه اين مطالعه شامل 107 خانواده دارای عضو مبتلا به FEP مراجعه‏کننده به سه مرکز درمانی تهران بود، که با روش نمونه‏گيری هدف‎مند، انتخاب شدند. برای سنجش درماندگی خانواده از مقياس درماندگی خانواده (FDI) استفاده شد، که توسط مراقب اصلی تکميل شد. DUP نيز از طريق مصاحبه با مراقب اصلی، به‎وسيله مواد منتخب مصاحبه نيمه‏ساختاريافته‏ برنامه زمانی‌ آغاز و عود و موضع‏يابی مرحله روان‏گسسته‏وار اندازه‏گيری شد. برای تحليل داده‏ها از همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته‏ها: تحليل داده‏ها نشان داد بين DUP و درماندگی خانواده رابطه معناداری وجود داشت. همچنين DUP پيش‌بيني‏کننده درماندگی خانواده بود. نتيجه‏گيری: به‎طور کلی مي‏توان نتيجه گرفت که هر چه درمان‏جويی خانواده با تأخير همراه باشد (DUP بلندتر)، بي‏تعادلی بيشتری در نظام خانواده (درماندگی بالاتر خانواده) مورد انتظار است. بنابراين، DUP طولاني‏تر، مي‏تواند نشان‏دهنده نياز بيشتر خانواده به کمک تخصصی، برای بازيابی تعادل نظام خانواده باشد.