نقش سبک‌های تفکر در پیش‌بینی ابعاد خلاقیت در دانشجویان استعداد درخشان و ممتاز

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بينی ابعاد خلاقيت بر مبنای مؤلفه‌های تشکيل‌دهنده سبک تفکر در ميان دانشجويان استعداد درخشان و دانشجويان ممتاز دانشگاه انجام شد. روش: اين پژوهش توصيفی- همبستگی بر روی 147 نفر (95 دختر و 52 پسر) دانشجوی استعداد درخشان و دانشجوی ممتاز دانشگاه شيراز که به روش نمونه‌گيری مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد. از پرسشنامه سنجش خلاقيت عابدی و نسخه کوتاه شده پرسشنامه سبک‌های تفکر استرنبرگ و واگنر به عنوان ابزار سنجش استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفی، ضريب همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون گام‌به‌گام با نرم‌افزار spss 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد که بين خلاقيت با مؤلفه‌های تشکيل‌دهنده سبک تفکر نوع اول استرنبرگ رابطه معنادار مثبتی وجــود دارد. در تحليل رگرسيون گام‌به‌گام برخی از مؤلفه‌های تشکيل‌دهنده نوع اول (قضاوتی، قانون‌گذاری، کلی و آزادمنشانه) پيش‌بينی‌کننده ابعاد و نمره کل خلاقيت بودند. نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج بدست آمده، مؤلفه‌های تشکيل‌دهنده سبک تفکر نوع اول می‌توانند به عنوان سازه‌ای بنيادين و اثرگذار در روند بهبود و تقويت خلاقيت به شمار روند. بنابراين می‌توان از طريق آموزش سبک تفکر نوع اول در توسعه خلاقيت اقدام مؤثر نمود.