اثربخشی بازی درمانی شناختی- رفتاری به همراه مشارکت والدین درکاهش ترس اجتماعی کودکان

هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير بازی درمانی شناختی- رفتاری به همراه مشارکت والدين درکاهش ترس اجتماعی کودکان است. روش: از ميان دبستان‏ها و مهدکودک‏های منطقه 6 شهر تهران 4 دبستان و مهدکودک به شيوه دردسترس انتخاب شدند، از اين ميان 70 نفر کودک با کسب رضايت از والدين آزمون هوش ريون را تکميل کردند، آنگاه کودکانی که نمرات هوش بالاتر از ميانگين کسب کردند والدينشان، به مقياس‎های اضطراب اسپنس (فرم والدين و کودک) پاسخ دادند. نهايتا 30 کودک دچار ترس اجتماعی انتخاب شدند که به‎طور تصادفی در دو گروه آزمايشی وکنترل قرارگرفتند ، گروه آزمايش طی 2 ماه به مدت 8 جلسه تحت بازی درمانی شناختی رفتاری قرارگرفتند. والدين ايشان نيز دوجلسه آموزشی دريافت کردند درحالي‏که گروه کنترل هيچ مداخله‏ای دريافت نکردند، پس از مداخله پس آزمون اجرا شد و يک ماه بعد نيز پيگيری انجام شد، داده‏ها از طريق روش آماری تحليل کوواريانس تحليل شد. يافته‏ها: نتايج نشان دادکه بازی درمانی شناختی- رفتاری در کاهش ترس اجتماعی کودکان موثراست. نتيجه‏گيری: با توجه به تفاوت معنادار بين گروه آزمايشی وکنترل از بازی درمانی مي‏توان درکاهش اضطراب اجتماعی استفاده کرد.