چکیده مقاله
در اين مطالعه تاثير درمان کاهش انديشه پردازی خطر و تکنيکهای تقويت حافظه در بهبود حافظه بيماران مبتلا به اختلال وسواس شستشو مورد بررسی قرار گرفت. روش: روش پژوهش به صورت تجربی با طرح پيشآزمون_پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری آن را دانشجويان دانشگاه_های تهران تشکيل دادند. با استفاده از شيوه غربالگری 600 دانشجوی دختر (28ـ22 ساله) مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد از سه دانشگاه تهران در اين مطالعه شرکت نمودند. ابزار_های پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه وسواسی-اجباری مادزلی و آزمون حافظه و کسلر. با توجه به نمره برش پرسشنامه وسواسی ـ اجباری مادزلی و پرسشنامه وکسلر 12 دانشجو از ميان کليه دانشجويان واجد شرايط (دارای وسواس شستشو که در آزمون حافظه وکسلر عملکرد ضعيفی داشتند) و به تأييد تشخيصی روانپزشک نيز رسيده بودند انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمايشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمايشی به مدت دو ماه و نيم، هفتهای دو بار در20 جلسه 90 دقيقهای درمان کاهش انديشه پردازی خطر و تکنيکهای تقويت حافظه شرکت نمودند. يافتهها: تحليل دادهها نشان داد گروه مورد مطالعه بعد از مداخله درمانی نسبت به گروه کنترل در موقعيت پس آزمون و پيگيری بطور معناداری در آزمون حافظه وکسلر عملکرد بهتری داشته است . نتيجهگيری: با توجه به برخی از يافتهها می توان با استفاده از روش درمان کاهش انديشه پردازی خطر و تکنيکهای تقويت حافظه، عملکرد حافظه را در افراد مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری بهبود بخشيد.