بررسی مقایسه ای مؤلفه های شخصیت نوع D و کیفیت زندگی بیماران کرونری قلب و افراد سالم

بيماری های قلب و عروق شايع ترين علت مرگ و ازکارافتادگی در سراسر دنيا را تشکيل می دهند. بيشتر از 50 درصد از عوامل مؤثر بر بيماريهای قلبی را فاکتور های روانی تشکيل می دهد . با وجود اين مطالعات اندکی تاثير عوامل روانی و بخصوص فاکتورهای شخصيتی را به عنوان عامل خطر در بيماری های قلبی مورد بررسی قرار داده اند. در راستای شناسايی اين تاثيرات روانی، پژوهش حاضر با هدف مقايسه بيماران کرونر قلبی با گروه سالم از لحاظ شخصيت نوع D و کيفيت زندگی انجام شد. روش: تحقيق حاضر از نوع پس رويدادی است. در همين راستا تعداد 99 نفر از افراد مبتلا به کرونر قلبی ( به تشخيص متخصص قلب ) که در محدوده زمانی فروردين تا خرداد 1390 به بخش آنژيوگرافی بيمارستان مصطفی خمينی مراجعه داشته اند، به روش در دسترس انتخاب شدند. تعداد 91 نفر هم از همراهان بيماران که فاقد بيماری قلبی بودند و از لحاظ برخی متغير های جمعيت شناسی با گروه آزمايش به صورت گروهی همسان شده بودند، انتخاب گرديدند. پرسشنامه های کيفيت زندگی ((SF-36 و شخصيت D DS22)) به همراه خصوصيات دموگرافيک برروی آنها اجرا گرديد. تحليل داده ها در نرم افزار spss و توسط آزمون MANOVA انجام پذيرفت. يافته ها : نتايج اين تحقيق نشان داد بيماران کرونر قلب دارای ويژگی های شخصيتی نوع D بالاتری نسبت به افراد سالم هستند ، اما اين تفاوت مورد انتظار تنها در بخش عواطف منفی است . به عبارت ديگر بيماران کرونری ، اضطراب و افسردگی ، خشم و زودرنجی بيشتری دارند. همچنين کيفيت زندگی بيماران نسبت به افراد سالم پايين تر است. نتيجه گيری: بنابراين با شناخت تيپ شخصيتی D و نحوه تاثير آن بر بيماری CHD، می توان شخصيت های مستعد اين بيماری را جهت انجام اقدامات پيشگيرانه و کمک در درمان شناسايی کرد . تغييردر شيوه زندگی اين بيماران نيز می تواند از شدت بيماری و اثرات آن بکاهد و آثار درمانهای پزشکی را پاياتر کند.