چکیده مقاله
در سال‌های اخير منابع استرس‌زا و محيط‌های نامساعد رو به افزايش است. تحقيقات پيشين نشان می‌دهند تاب‌آوری و خوش‌بينی از جمله عوامل حمايتی هستند. هدف از پژوهش حاضر پيش‌بينی بهزيستی روان‌شناختی از طريق تاب‌آوری و خوش‌بينی است. روش: به اين منظور 414 (213 پسر و 191 دختر) دانشجوی پزشکی با ميانگين سنی 4/21 و انحراف استاندارد 2/2 سال با استفاده از روش نمونه‌گيری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. آنان به پرسشنامه‌ها شامل مقياس‌های بهزيستی روان‌شناختی ريف، مقياس تاب‌آوری کانرـ ديويدسون و مقياس خوش‌بينی کارور و شی‌ير پاسخ دادند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان دادند که تاب‌آوری 27 درصد توان پيش‌بينی بهزيستی روان‌شناختی را دارد. در هيچ يک از متغيرها بين دو جنس تفاوت معنادار وجود نداشت. نتيجه‌گيری: بهزيستی روان‌شناختی متأثر از عوامل شخصيتی از جمله تاب‌آوری است و خوش‌بينی فرد صرف‌نظر از ميزان تاب‌آوری او می‌تواند تا حدودی زمينه‌ای برای بهزيستی فراهم نمايد.