تاثیر میزان و کیفیت حضور پدر در سلامت روان فرزندان کارکنان نظامی

امروزه به نقش پدر در شکل‌گيری سلامت روان فرزندان توجه ويژه‌ای می‌شود و پيامدهای تاثير ميزان و کيفيت حضور پدر در خانواده توجه پژوهشگران را به خود معطوف کرده است. با توجه به پيوستگی زندگی کاری و خانوادگی و با توجه به اين مساله که مشاغل نظامی از مشاغل دارای تنيدگی بالا و پيچيدگی خاص هستند، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثير ميزان و کيفيت حضور پدر در سلامت روان فرزندان کارکنان نظامی است. روش: در اين پژوهش همبستگی، تعداد 200 خانواده به روش نمونه‌گيری در دسترس از بين کارکنان نظامی استان تهران انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه SCL-90 و پرسشنامه ميزان و کيفيت حضور پدر در خانواده مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه مورد انتخاب، فرزندان نوجوان در مقطع تحصيلی دبيرستان بودند، برای تجزيه و تحليل اطلاعات از ضريب همبستگی استفاده شد. يافته‌ها: هم ميزان و هم کيفيت حضور پدر در خانواده، ارتباط معناداری با علايم اختلالات روانی به ويژه شکايات جسمانی، افسردگی، اضطراب و افکار پارانوييدی، پيشرفت تحصيلی و افزايش سلامت روان در فرزندان دارد. نتيجه‌گيری: نقش کيفيت حضور پدر در سلامت روان فرزندان بيشتر از کميت حضور آن‌ها است. بنابراين يکی از راه‌های ارتقای سلامت روان فرزندان افزايش ميزان و کيفيت حضور پدر در خانواده است.