مقایسه‌ی توجه انتخابی شنیداری و برتری شنیداری در دانش‌آموزان نارساخوان و عادی

پژوهش حاضر با هدف بررسی توجه انتخابی و برتری شنيداری در دانش‌آموزان نارساخوان و مقايسه آن با همتايان عادی انجام شده است. روش: به منظور انجام اين پژوهش 20 دانش آموز پسر نارساخوان و 20 دانش آموز پسر عادی در پايه‌های دوم، سوم و چهارم به شيوه نمونه‌گيری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند که ازنظر سن و جنس بايکديگر همسان بودند. روش اين پژوهش از نوع علي–مقايسه‌ای بود و ابزار‌های پژوهش آزمون توجه شنيداری جملات رقابتی و استفاده از سه وسيله‌ی متفاوت (مانند ساعت) برای تشخيص گوش برتر بود. يافته‌ها: نتايج حاصل از آزمونt مستقل نشان داد که؛ عملکرد توجه انتخابی شنيداری گوش راست و گوش چپ در دانش‌آموزان نارساخوان در سطح معناداری پايين‌تر از گروه عادی است. اما تفاوتی بين دانش‌آموزان عادی و نارساخوان در برتری شنيداری ديده نشد و گوش برتر در هر دو گروه گوش راست بود. نتيجه‌گيری: يافته‌های اين پژوهش با نتايج مطالعات ديگر هم‌خوانی داشته و حاکی از آن است که دانش‌آموزان نارساخوان در توجه شنيداری کاستی‌هايی دارند و نيازمند مداخلات مناسبی جهت رفع مشکلات تحصيلی و توجهی خود می‌باشند.