اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر کاهش مشکلات رفتاری دانش‌آموزان انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر، آزمايشی با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پی‌گيری با گروه کنترل و پلاسيبو بود. جامعۀ مورد مطالعه دانش آموزان ارجاعی به کلينيک امام حسين (ع) يزد در سال تحصيلی 91-90 بودند. تعداد 85 نفر از دانش‌آموزان به روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه جايگزين شدند (29 دانش‌آموز گروه آزمايش، 28 دانش‌آموز گروه کنترل و 28 دانش‌آموز گروه پلاسيبو). جهت سنجش آزمودنی‌ها از پرسشنامۀ علائم مرضی کودکان (CSI-4) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس با اندازه‌گيری مکرر نشان داد که آموزش مهارت حل مسأله بر کاهش مشکلات رفتاری دانش‌آموزان تأثير داشت. بر اساس يافته‌های اين پژوهش، آموزش مهارت حل مسأله به دانش‌آموزان مبتلا به اين نوع اختلالات موجب پرورش مهارت‌های اجتماعی و رفتاری لازم در آنها می‌گردد، توانايی مؤثر بودن، غلبه بر مشکل، توانايی برنامه‌ريزی و رفتار هدفمند و متناسب با مشکل را در آن‌ها افزايش می‌دهد. نتيجه‌گيری: آموزش مهارت حل مسأله در کاهش ابتلای دانش‌آموزان به انواع ناهنجاری‌های رفتاری آنان نقش مؤثری دارد.