نقش واسطه‌ای تحریف‌های شناختی در رابطه تصویر بدنی با اضطراب اجتماعی در نوجوانان

اين پژوهش با هدف تبيين نقش واسطه‌ای تحريف‌های شناختی در تصوير بدنی و اضطراب اجتماعی در نوجوانان انجام شد. روش: از دانش‌آموزان نوجوان دبيرستانی شهر کرمان 376 نفر با ميانگين سنی 17 سال و 3 ماه و انحراف استاندارد 7/2 با روش تصادفی خوشه‌ای به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند و مقياس‌های اضطراب اجتماعی نوجوانان، مقياس اضطراب جسمانی و پرسشنامه افکار اضطراب اجتماعی پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پيرسون و روش تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج بيانگر آن است که تصورمنفی از بدن پيش‌بينی‌کننده مثبت اضطراب اجتماعی است. تحريف‌های شناختی نيز اضطراب اجتماعی را به نحو مثبت پيش‌بينی می‌کند. هر چند نمی‌توان برای تحريف‌های شناختی در رابطه تصوير بدنی و اضطراب اجتماعی نقش واسطه‌ای در نظرگرفت، اما اين متغير در رابطه بين تصوير بدنی و ترس از ارزيابی به عنوان مؤلفه اضطراب اجتماعی نقش واسطه‌ای دارد. نتيجه‌گيری: يافته‌ها بيانگر آن است که نوجوانان در اثر نگرش منفی نسبت به ويژگی‌های ظاهری خود و نيز تحريف‌های شناختی، اضطراب اجتماعی بيشتری را تجربه می‌کنند. بنابراين شناسايی خطاهای شناختی درک بهتری از سبب‌شناسی اين اختلال در نوجوانان فراهم می‌آورد. همچنين می‌توان نتيجه گرفت با در نظر گرفتن مولفه‌های اضطراب اجتماعی به جای کل اين متغير در تحليل‌ها، نقش واسطه‌ای تحريف‌های شناختی در رابطه بين تصوير بدنی و مؤلفه‌های اضطراب اجتماعی به نحو متفاوتی تغيير می‌کند.