رابطه بین سیستم‌های روی‌آورد/ اجتناب و سبک‌های دلبستگی

وارسی نقش سازه‌های شخصيتی و مؤلفه‌های مرتبط با تفاوت‌های فردی اهميت شايان توجهی دارد. هدف از اين مطالعه، تعيين رابطه بين سيستم‌های روی‌آورد/ اجتناب و سبک‌های دلبستگی بود. روش: اين مطالعه در قالب يک پژوهش، از نوع همبستگی صورت گرفته است. نمونه آماری تحقيق شامل 315 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه تربيت مدرس بود که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند.گروه نمونه با اجرای مقياس سيستم‌های بازداری/ فعال‌ساز رفتاری (BIS/BAS )کرور و وايت و پرسشنامه بازنگری شده مقياس دلبستگی بزرگسالان کولينز و ريد RAAS مورد ارزيابی قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد که بين فعاليت سيستم روی‌آورد با سبک دلبستگی ايمن و فعاليت سيستم اجتناب با سبک‌های دلبستگی ناايمن رابطه وجود دارد. به علاوه اين پژوهش نشان داد خرده مقياس‌های سيستم روی‌آورد به ميزان 20 درصد، واريانس سبک دلبستگی ايمن را پيش‌بينی کرده و سيستم اجتناب تقريبا 5/11 درصد واريانس مربوط به سبک دلبستگی ناايمن را تبيين می‌کند. نتيجه‌گيری: آنچه از يافته‌های پژوهش بر‌ می‌آيد، تأکيد بر اين مطلب است که سطح فعاليت سيستم‌های روی‌آورد/ اجتناب می‌تواند پيش‌بينی کننده سبک‌های دلبستگی فرد باشد.