مقایسه مولفه‌های صبر در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی، اضطراب تعمیم‌یافته و افراد بهنجار

صبر از مهم‌ترين فضيلت‌های اخلاقی است که در قرآن کريم بر آن تاکيد فراوان شده است و نقش مهمی در سلامت روانی و جسمی انسان ايفا می‌کند. هدف از پژوهش حاضر مقايسه‌ی مؤلفه‌های صبر (متعالی شدن، شکيبايی، رضايت، استقامت و درنگ) در سه گروه بيماران مبتلا به افسردگی اساسی، اضطراب تعميم‌يافته و افراد بهنجار بود. روش: مشارکت‌کنندگان در پژوهش بيماران مبتلا به افسردگی اساسی و اضطراب تعميم‌يافته بودند که در اين ميان 30 نفر با تشخيص اختلال افسردگی اساسی، 30 نفر با تشخيص اختلال اضطراب تعميم يافته و يک گروه 30 نفری از افراد بهنجار نيز به روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند. هر سه گروه (افسرده، مضطرب و بهنجار) بر حسب متغيرهای سن، جنس، فقدان بيماری های جسمی و عدم ابتلا به ساير بيماری‌های روانی همتاسازی شدند. ابزارهای مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه اضطراب اشپيلبرگر و مقياس صبر بود. يافته‌ها: يافته‌ها حاکی از آن است که در تمام مؤلفه‌های صبر ميان سه گروه، تفاوت‌های معناداری وجود دارد. بدين صورت که افراد مضطرب در مولفه‌ی متعالی شدن صبر نمرات بالاتری نسبت به بيماران افسرده و افراد بهنجار کسب کردند. علاوه بر اين، افراد بهنجار در مولفه‌ی شکيبايی نمرات بالاتری نسبت به بيماران افسرده و مضطرب بدست آوردند. نتايچ مطالعه نشان داد گروه بهنجار در مولفه‌ی رضايت نيز نمرات بالاتری نسبت به دو گروه ديگر نشان دادند و افراد افسرده و مضطرب نسبت به گروه بهنجار نمرات بالاتری در مولفه‌ی استقامت بدست آوردند. همچنين گروه افسرده نمرات بالاتری نسبت به افراد بهنجار در مولفه‌ی درنگ کسب کردند. نتيجه‌گيری: معنای ضمنی نتايج پژوهش اين است که ضرورت دارد مولفه‌های صبر به عنوان عاملی موثر در درمان و مشاوره با بيماران افسرده و مضطرب مورد توجه و بررسی علمی قرار گيرد.