بررسی تحلیل عاملی، اعتبار و روایی مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش‌آموزی

هدف پژوهش حاضر، تبيين شاخص‌های روانسنجی نسخه فارسی مقياس چند بعدی رضايت از زندگی دانش‌آموزان بوده است. روش: روش تحقيق از نوع همبستگی بود. 677 دانش‌آموز به شيوه نمونه‌گيری خوشه‌ای چند مرحله‌ای از دبيرستان‌های شهر شيراز انتخاب شدند و به تکميل مقياس چند بعدی رضايت از زندگی پرداختند. داده های بدست آمده به شيوه تحليل عاملی و همبستگی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: به منظور تعيين اعتبار آزمون از دو روش باز‌آزمايی و همسانی درونی استفاده شد. نتايج تحليل عامل نشان داد که اين مقياس دارای پنج مؤلفه رضايت از خود، دوستان، مدرسه، خانواده و رضايت از محيط می‌باشد. بعلاوه، شاخص‌های برازش تحليل عامل تاييدی وجود عوامل پنجگانه را تايئد کرد. نتايج همسانی درونی برای پنج مؤلفه ذکر شده با استفاده از آلفای کرونباخ برابر ضرايب 86/0، 81/0 ،83/0،79/0 و76/0 بود که حاکی ازاعتبار مناسب آزمون است. بعلاوه نتايج نشان داد بين دو بار اجرا مقياس بعد از سه هفته ميانگين ضريب همبستگی 82/0 بدست آمد. نتيجه‌گيری: مقياس چند بعدی رضايتمندی از زندگی دارای اعتبار و روايی مناسبی است و از اين مقياس می توان در موقعيت بالينی و پژوهشی استفاده نمود.