ارتقای تعهد سازمانی و رضایت شغلی کارکنان سازمان‌های دولتی ایران:‌ بررسی و تبیین نقش اجزای سرمایه روان‌شناختی

سرمایه روان‌شناختی از جمله مفاهیم نوینی است که توانمندی‌ها و صفات مثبت در افراد و نیز اهمیت محیط‌های کاری مثبت را مورد توجه قرار می‌دهد و سعی می‌کند با نگاهی علمی و عملی حضور مؤلفه‌های مثبت نظیر امید، خود-کارآمدی، خوش‌بینی و تاب‌آوری را در زندگی کاری و شخصی کارکنان هموارتر سازد. با توجه به گسترش روزافزون این رویکرد در سازمان‌ها، هدف این مقاله بررسی آثار سرمایه روان‌شناختی و ابعاد فرعی آن بر تعهد سازمانی و رضایت شغلی کارکنان سازمان‌های دولتی ایران است. این پژوهش سبغة کمّی داشته و از استراتژی همبستگی تبعیت می‌کند. جامعه آماری پژوهش عبارت از کارکنان سازمان‌های دولتی بودند که نظر به گستردگی زیاد این سازمان‌ها در سطح کشورمان، سازمان‌های دولتی استان تهران به عنوان خوشه اصلی مورد توجه قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد گردآوری و با استفاده از روش معالات ساختاری و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه روان‌شناختی آثار و پیامدهای مثبتی بر رضایت شغلی و تعهد سازمانی دارد. در این میان مؤلفه تاب‌آوری دارای بالاترین رتبه و خوش‌بینی پایین‌ترین رتبه را داشته‌اند. همچنین این بررسی نشان داد که سرمایه روان‌شناختی نقش تعدیل‌گر میان جو سازمانی با رصایت شغلی و تعهد سازمانی ایفاء می‌کند. واژگان کلیدی: سرمایه روان‌شناختی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی، جو سازمانی