تاثیر آموزش گروهی مهارت‌های شناختی – اجتماعی بر پرخاشگری و مقبولیت اجتماعی کودکان پیش دبستانی

پرخاشگری در سنين کودکی ممکن است منجر به رفتارهای بزهکارانه در نوجوانی و رفتارهای ضداجتماعی دربزرگسالی شود. به همين دليل پژوهش حاضر به بررسی تاثير آموزش مهارت‌های شناختی-اجتماعی بر پرخاشگری و مقبوليت اجتماعی کودکان پيش دبستانی پرداخت. روش: اين پژوهش از نوع آزمايشی و با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری اين پژوهش را تمامی کودکان پسر مقطع پيش دبستانی بندر انزلی در سال تحصيلی 93-1392 تشکيل دادند. نمونه اين پژوهش 24 نفر از کودکان پيش‌دبستانی بودند که با استفاده از روش نمونه گيری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمايش و کنترل جايدهی شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه پرخاشگری پيش دبستانی و پرسشنامه مقبوليت اجتماعی استفاده شد و 12 جلسه آموزش مهارت‌های شناختی- اجتماعی الگوی لاد و ميز (1983) در کودکان گروه آزمايش اجرا شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل کوواريانس نشان داد که آموزش مهارت‌های شناختی- اجتماعی منجر به کاهش معنادار نمره پرخاشگری کل و خرده مقياس‌های آن شد و همچنين نتايج حاصل از تحليل کو واريانس افزايش معنادار مقبوليت اجتماعی در گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل را نشان داد. نتيجه‌گيری: با توجه به اين که کودکان پرخاشگر مقبوليت اجتماعی پايينی دارند، به نظر می‌رسد که اجرای برنامه مهارت‌های شناختی-اجتماعی با يادگيری مهارت‌هايی مانند همکاری و مشارکت، کمک به ديگران و رعايت نوبت در کودکان منجر به پذيرش اجتماعی و کاهش پرخاشگری در آنان می شود.