رویارویی معنوی زنان مطلقه در سازگاری با پدیده طلاق: یک مطالعه کیفی

با توجه به ماهيت تنش‌زای پديده‌ی طلاق و پيامدهای ناگوار آن به ويژه برای زنان و همچنين تاکيد روز‌افزون بر نقش باورهای مذهبی و معنوی در مقابله با رخدادهای تنش‌زا، پژوهش حاضر با هدف کشف چگونگی مقابله معنوی/ مذهبی در زنان مطلقه طراحی گرديد. روش: اين پژوهش با روش کيفی از نوع آناليز محتوی و با کاربست تکنيک مصاحبه عميق بدون ساختار با 18 زن مطلقه که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند، انجام شد. تحليل داده‌ها همزمان با جمع‌آوری داده‌ها با توجه به مراحل پيشنهادی گرانهايم و لودمن انجام گرفت که شامل: پياده کردن نوار مصاحبه به صورت کلمه به کلمه، چندين بار خواندن کل متن برای به دست آوردن درک کلی از محتوای آن، تقسيم متن به واحدهای معنايی، استخراج خلاصه‌ای از واحدهای معنايی و کد‌گذاری آن‌ها، طبقه‌بندی کدهای اوليه درون زيرطبقات و طبقات بر اساس شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها، و استخراج کردن درون‌مايه (تم) نهايی به عنوان محتوای نهفته در داده ها بود. يافته‌ها: در اين پژوهش چهار گروه از داده‌ها به دست آمد که شامل "توکل به خدا"، "باور به حمايت خدا"، "انجام مناسک مذهبی" و "تسليم معنوی" بود، که از اين طبقات درون‌مايه (تم) "رويارويی معنوی" به عنوان يک راهبرد غالب و موثر در زنان مطلقه در مواجهه و سازگاری با پديده طلاق استخراج گرديد. نتيجه‌گيری: با توجه به غلبه و کارآمدی ادراک شده‌ی مقابله معنوی و مذهبی در اين زنان، لازم است که متخصصين امر از جمله روانشناسان، مشاوران و مددکاران به باورهای دينی و الهی افراد توجه بيشتری مبذول داشته، از آن برای تقويت برنامه های حمايتی و مراقبتی خود بهره گرفته و اين افراد را به سمت سازگاری بهتر رهنمون سازند.